Donkere wolken

Recent kreeg ik een telefoontje van een ondernemer. Ik stapte in de auto en reed naar een prachtige plek in Noord Nederland.

Jarenlang had dit ondernemersstel horecazaken gerund. Gezondheidsproblemen, de lange werkdagen en bepaalde gebeurtenissen zorgden ervoor dat zij circa 1,5 jaar geleden hadden besloten om de locaties te gaan verkopen.

En toen kwam Corona. Na een jaar Corona zakt soms ‘de moed in hun schoenen’. De opmerkingen van mensen op straat ‘maar jullie krijgen toch veel steun van de overheid’ horen ze veel. Ze zijn content met de geringe ontvangen bijdragen maar dit dekt bij lange na niet alle kosten. Ondanks een extra bijbaan en creatieve manieren om omzet te genereren, moet er iedere maand geld ‘bij’. Het spaargeld waar ze jarenlang voor hebben gewerkt is bijna op, geven ze met tranen in hun ogen aan. Na een jaar uitstel van aflossing op hun relatief geringe bancaire lening te hebben gehad, is deze inmiddels weer hervat. De bank geeft aan dat zij in Bijzonder Beheer komen bij het opnieuw verlenen van uitstel van aflossingen. Daar schrikken ze van. Ze hebben zelf nagedacht wat te doen maar hebben behoefte aan een face-to-face gesprek en advies. De situatie is in kaart gebracht en de verschillende scenario’s zijn besproken. Hoe het nu gaat? We zitten momenteel nog volop in het proces en er is nog onzekerheid maar het echtpaar heeft goede stappen gezet om overzicht en rust te creëren.